Czasy, gdy żywność sprzedawana była w szklanych albo papierowych opakowaniach i w takich była przechowywana w domowych lodówkach minęły bezpowrotnie. Dzisiaj królują plastiki i często lekceważymy niebezpieczeństwa jakie one niosą dla naszego zdrowia. Bo plastik plastikowi jest nierówny, część opakowań z tworzyw sztucznych jest relatywnie bezpieczna, a niewłaściwe używanie innych zagraża naszemu zdrowiu.

Jak je odróżnić? Informacja, z jakiego tworzywa wyprodukowano butelkę plastikową bądź opakowanie do przechowywania żywności, znajduje się na spodzie produktu w formie symbolu graficznego składającego się z trzech zawracających strzałek tworzących trójkąt. W środku tego trójkąta znajduje się cyfra od 1 do 7 informująca o rodzaju tworzywa, z którego wyprodukowano opakowanie.

Co oznaczają te cyfry?

1 – PET
Używany jest do produkcji jednorazowych opakowań do żywności, jednorazowych butelek i jednorazowych naczyń. Typowym opakowaniem PET są butelki do wody smakowej, źródlanej i mineralnej. Nie jest to optymalne opakowanie. Niemieccy naukowcy dowiedli, że woda przechowywana w butelkach PET zawiera nieznany jeszcze składnik o działaniu zbliżonym do estrogenów. Ponadto opakowanie takie, nawet po dokładnym umyciu, może wydzielać toksyczne chemikalia przy ponownym użyciu. Nigdy nie używaj ponownie wyrobów z tego rodzaju tworzywa.


2 – HDPE
Polietylen o dużej gęstości uważany jest za jeden z bezpieczniejszych plastików, może być stosowany do powtórnego użycia.


3 – PCV
Polichlorek winylu, bardzo powszechny, używany do wyrobu m.in. folii do pakowania żywności. PCV jest szkodliwy dla zdrowia i może wydzielać toksyny. W procesie spalania polichlorku winylu wytwarzają się bardzo groźne dla zdrowia związki chemiczne zwane dioksynami, które są często bardziej niebezpieczne od cyjanku potasu.


4 – LDPE
Polietylen o małej gęstości używany do produkcji wielu rodzajów opakowań do żywności, uznawany jest jako dozwolony do powtórnego użytku i bezpieczniejszy niż wiele innych plastików, ale nie tak bezpieczny jak tworzywa nr 2 i 5.


5 – PP
Polipropylen wielokrotnego użytku jest często spotykany jako opakowanie do żywności. Razem z tworzywem nr 2 (HDPE) uznawany jest za jeden z najbezpieczniejszych plastików.


6 – PS
Polistyren najbardziej znany w formie spienionej czyli jako styropian. PS wydziela toksyny i nie powinien być stosowany jako opakowanie do żywności. I rzadko stosowany jest do tego celu ze względu na mniejszą odporność chemiczną od polietylenu, ale jest obecny np. w przykrywkach do jednorazowych kubków na kawę.


7 – INNE
Nigdy nie wykorzystuj do powtórnego użycia wyrobów z plastiku oznaczonego numerem 7. W tej kategorii znajduje się wiele szkodliwych związków, m.in. także bardzo toksyczny bisfenol A (BPA), który może przyczyniać się do zachorowania na schizofrenię, depresję czy chorobę Alzheimera. Ponadto jedząc lub pijąc żywność, która miała kontakt z BPA narażamy się na zaburzenia układu nerwowego i hormonalnego. W żadnym wypadku nie można ich używać w kuchenkach mikrofalowych, które zwielokrotniają przenikanie BPA do żywności.

Plastik jest dzisiaj częścią naszego życia i szybko się go z kuchni nie pozbędziemy. Spróbujmy jednak zmniejszyć do minimum szkodliwy wpływ sztucznych tworzyw na nasze zdrowie:

1.
Nie zostawiajmy butelek plastikowych PET z napojami na działanie słońca. Szczególnie podczas naszego wypoczynku, gdzie takie butelki poddane promieniowaniu UV słońca potrafią wydzielać szkodliwe toksyny do znajdującego się wewnątrz napoju.

2.
Do przechowywania żywności używajmy tylko plastików oznaczonych cyfrą 2 (HDPE) i 5 (PP). Plastików z pozostałych grup nie używajmy do przechowywania żywności, ale oddawajmy je do recyklingu.

3.
Nie używajmy ponownie butelek PET i nie podgrzewajmy w mikrofalówce żywności na tackach, na których je kupiliśmy (chyba że na opakowaniu zaznaczono, że nadają się do tego celu).

4.
Nie podgrzewajmy w mikrofalówkach żywności w opakowaniach zawierających bisfenol (grupa 7), nie wlewajmy do nich gorących płynów i nie zmywajmy w zmywarkach.

5.
Wszystkie opakowania plastikowe używajmy zgodnie z instrukcją zawartą na opakowaniu (oznaczenia dotyczące temperatury, zmywarki itp).