Tag: Stefan Aleksander Dziekoński

                Białystok jest miastem dość znanym w Polsce. Wszystko dzięki Internetowi potężnemu medium. Rozpowszechniło ono postać Krzysztofa Kononowicza, w gruncie rzeczy człowieka, który zupełnie nieoczekiwanie trafił do świata wielkiej polityki. Internauci tarzali się ze śmiechu, pan Krzysztof stał się rozpoznawalny w całym kraju, zagrał też epizod w komedii.

                Szerokim echem odbiła się również afera dotycząca nowego loga miasta łudząco podobnego do loga nowojorskich homoseksualistów. Żartom o mało konserwatywnym Białymstoku nie było końca.

                Zapytajmy jednak osób, które nigdy nie były w mieście: co o nim wiedzą. Czy znają jego historię? Postaci z nim związane?

                Któż słyszał o niezwykłej historii przybudówki kościoła farnego? O ,,Wersalu Północy” – pałacu Branickich? Dlaczego Białystok jest postrzegany przez pryzmat wpadek i zabawnych sytuacji a nie przez dokonania kulturalne?

                Przede wszystkim miasto nie rozreklamowało się skutecznie. Kraków, czy Warszawa ze względów finansowych, jak i ugruntowanej pozycji mogą sobie pozwolić na szeroko zakrojoną kampanię reklamową. Białystok jest postrzegany jako miejsce zacofane, nieomal egzotyczne. Ludzie przyzwyczajeni są do Bałtyku czy Zamku Królewskiego, nie do wielkiego kościoła św. Rocha. Może czas to zmienić?

                Ten tekst jest krótszy niż zwykle. Nie zamierzam w nim opisywać problemu wraz z jego zawiłościami. Chcę rozpocząć dyskusję pod tytułem: ,,jak zmienić status quo”? Jak uczynić Białystok miejscem jeszcze bardziej atrakcyjnym dla turystów? Zachęcam do przemyśleń.

                                                                                                     Stefan Aleksander Dziekoński

        Rok 2185

Beata i Włodek już na dobre stracili poczucie czasu. Ubrania mieli przepocone i brudne, ostatni raz umyli się jakieś pięć dni wcześniej. Jedli tylko to, co znaleźli: jagody, czasami jakiegoś królika, od czasu do czasu z trudem złowioną rybę. Benzyna w zapalniczce Włodka powoli się kończyła, wkrótce zatem mieli pożegnać się z mięsem i zacząć grzebać po krzakach w poszukiwaniu owoców oraz modlić się, by zjedzone grzyby nie zapewniły im śmierci w męczarniach. Beata wyglądała jak porcelanowa laleczka i nie nawykła do takiego wysiłku. Włodek martwił się o swoją ukochaną, sam żałował sobie jedzenia, był przecież wytrzymały a ona potrzebowała jego opieki. Nocami drżała w jego ramionach szlochając i pytając, czy daleko jeszcze do Granicy. Tak, Granicy. Gdyby tam dotarli, byliby wolni, nie musieli by uciekać w łachmanach nasłuchując niebezpieczeństwa i dziękując Bogu za każdą chwilę, którą przeżyli. Za Granicą mieszkają wolni ludzie, którzy nie boją się Łowców. Tych degeneratów. Włodek pamiętał, jak skończyła się radość w życiu Beaty. Do jej rodzinnego domu przyszli Łowcy. Głusi na błagania jej ojca, płacz matki i pytania małego braciszka wzięli się do – jak oni to nazywali – ,,roboty”. Beata ocalała, bo była na herbacie u przyjaciółki. W umyśle Włodka wciąż brzmiał nieludzki wręcz wrzask Beaty, gdy od sąsiada dowiedziała się, co spotkało jej rodzinę. Odprowadzał ją do domu, spotkali się na mieście, gdy pan Stefan przekazał tą straszną wieść. Teraz Beata miała tylko niego, jej rodzina… wzdrygnął się na samą myśl o ,,robocie” łowców. Był jedyną nadzieją swojej dziewczyny.

– Kochanie, widzę tu krzak z jeżynami. Odpocznijmy, proszę – jej melodyjny głos wyrwał go z zamyślenia. Jak na tak delikatną osobę zaskakująco dobrze się trzymała, w tym znaczeniu, że świadoma zguby swych najbliższych nie postradała zmysłów. Naprawdę ją podziwiał, wiedział jednak, że i jej wytrzymałość ma swoje granice. Na szczęście to piekło niedługo się skończy.

– Ale tylko chwilę. Wiem skarbie, jaka jesteś zmęczona, ale jak żeśmy byli na tamtej górce parę godzin temu to przysiągłbym, że słyszałem z oddali kilka psów. A szczerze wątpię, by po lesie hasały sobie niewinne Continue reading „Byle uciec…” →

 Dlaczego II wojna światowa jest taka pociągająca? Dlaczego jest bardziej popularna od swej poprzedniczki? Dlaczego większość z nas kojarzy konflikt z lat 1914- 1918 wyłącznie z odzyskaniem niepodległości przez Polskę, podczas gdy właśnie w tym okresie zaczął się tworzyć grunt pod kolejną katastrofę? Trzeba przyznać, że jakkolwiek II wojna światowa pochłonęła więcej żywotów,  to I-sza ukazała oblicze konfliktu nie znającego granic kontynentalnych czy kulturowych. Nawet wojny napoleońskie dotyczyły jednego, zwartego obszaru. I wojna światowa była apokalipsą nieznaną wcześniej ludzkości.

Źródłem ponurej sławy II wojny światowej jest to, że w niespotykanej wcześniej skali dotykała cywilów. Rasistowska polityka Niemiec dążąca do zniewolenia i anihilacji ,,niższych ras” oraz bezlitosna rozprawa z domniemanymi wrogami ZSRR są tym co interesuje najbardziej – martyrologią, okrucieństwem i wymykającym się jakimkolwiek definicjom złem, którego doświadczali ludzie tacy jak my – cywile.

Żołnierze, jako z definicji ,,maszyny do zabijania” nie budzą naszej litości. Ot, spełniają rozkazy przełożonych, zabijają się nawzajem. W czasie I wojny światowej młodzi ludzie idący na wojnę, nieraz przeświadczeni, że koniec wojny to kwestia tygodni, w najgorszym wypadku miesięcy. Ten hurraoptymizm można niemalże odczuć patrząc na zdjęcia niemieckich żołnierzy, młodych, uśmiechniętych siedzących w wagonach z napisami ,,Wycieczka do Paryża”. Są oni pełni optymizmu i pewni zwycięstwa. Jednak zarówno oni jak i ich sojusznicy oraz adwersarze mieli doznać piekła okopów. Continue reading „Medialna II wojna światowa” →

      W dzisiejszych czasach seriale dla dzieci i młodzieży krytykowane są za płytkość, promowanie tandety i złego smaku. Na produkcjach Disneya czy Cartoon Network nie zostawia się suchej nitki. Dzisiejsi dwudziesto – trzydziestolatkowie wracają wspomnieniami do lat 90, gdy – według nich – kreskówki niosły głębsze przesłanie, były dojrzałe, a niekiedy nawet mroczne. Ich fabuła była wciągająca, postacie złożone. a morał nienachalny i prezentowany w atrakcyjnej formie. Za przykład podawane są ,,Batman” i nieemitowane w Polsce ,,Gargulce”. Na czym więc polega tęsknota za ową powagą? Przyjrzyjmy się bliżej obu serialom, za którymi tak tęsknią współcześni kinomani.

W latach 90 na ekranach telewizorów zadebiutował ,,Batman the animated series”. Z miejsca zyskał status kultowego. Miłośnicy superbohatera (i nie tylko oni) z wypiekami na twarzy śledzili jego losy. Serial uważany był za bardzo mroczny i dojrzały. Wielu pojawiających się w nim złoczyńców było ludźmi ciężko doświadczonymi przez los, żądnymi zemsty lub normalnego życia mimo, że większość z nich wydaje się być postaciami rodem z fantastyki trapią ich prawdziwe problemy. Mister Freeze na przykład mógł żyć jedynie  w niskich temperaturach. Continue reading „Tęsknota za powagą w kreskówce” →

–     I jak, pani magister C – rozległ się głos koordynatora badań – czy obiekt MINCIN 3 jest gotowy?

–        Tak proszę pana, w ciągu ostatnich czterech dni masa mięśniowa wzrosła o 250%.

Koordynator uśmiechnął się. Tak, już wkrótce ci żołnierze… nie, nie żołnierze. Monstra, zgładzą Wielką Federację Obu Ameryk a wtedy Wszech Unia Euroazjatycka stanie się supermocarstwem. No i ta dwusetletnia wojna skończy się, a rok 2302 będzie pierwszym od dwóch wieków rokiem spokoju. Tak, armia genetycznie zmodyfikowanych ludzi będzie niezwyciężona.

Bestie. Tak pani magister C – zwana niegdyś Dorotą – nazywała swych przełożonych w myślach. Czemu tu u licha pracuję? Po co udawałam się na studia z zakresu genetyki nowoczesnej? Chyba po to, by żyć  – odpowiedziała sobie patrząc na wielką kadź. Continue reading „Laboratorium. Ku przestrodze przed
judeobolszewizmem” →